هفته مد نیویورک با ازدحام جمعیت و نمایش در مکان‌های عجیب و غریب بیگانه نیست. اما گاهی اوقات چیزی که بیشترین تاثیر را می‌گذارد، الزاما بهترین و چشمگیرترین نمایش نیست.

روز دوشنبه ۱۱ سپتامبر، نمایشی مملو از جمعیت به میزبانی آنا دلوی، مجرمی که دوران محکومیت خود را می‌گذراند، در پشت بام خانه‌اش، به یکی از عجیب‌ترین نمایش‌های مد در سال‌های اخیر تبدیل شد، و این تازه بدون در نظر گرفتن مهمانی پیتزاخوری بعد از نمایش است.

آنا دلوی با همکاری کلی کوترون در پشت بام خانه‌اش یک نمایش مد ترتیب داد.

به گزارش سی‌ان‌ان، دلوی، با نام واقعی سوروکین، پس از دریافت حکم دو سال زندان به‌دلیل جرائم مالی، و ۱۸ ماه دیگر به دلیل مشکلات مهاجرتی و اقامت غیرمجاز در ایالات متحده، اکنون نزدیک یک سال است که در حبس خانگی به سر می‌برد. او یک هنرمند اجتماعی سابق، و کلاهبردار هنری است که با عنوان قلابی فردی با ثروت موروثی، به محافل هنری نیویورک راه پیدا کرد و بیش از ۲۰۰ هزار دلار از افراد و موسسات مالی کلاهبرداری کرد. ماجرای زندگی او دست‌مایه چندین مقاله در مجلات، یک کتاب و حتی سریال کوتاهی به نام «خلق‌کردن آنا» (Inventing Anna) در شبکه تلویزیونی نتفلیکس شد.

هر چند دلوی به خاطر پابندی که حضور او را در خانه رصد می‌کند، نمی‌توانست از خانه خارج شود و در هفته مد نیویورک حضور یابد، اما توانست با همکاری کلی کوترون، مدیر روابط عمومی قدرتمند، و صاحب آژانس روابط عمومی «پیپلز رولوشن» (People’s Revolution)، آن را به خانه ببرد.

این دو نفر یک «آژانس روابط عمومی پاپ-آپ مد» (پاپ-آپ در اینجا به یک برنامه موقت اشاره دارد) به نام آژانس «اوت لا» (OutLaw) تاسیس کردند و برای اولین نمایش مد خود به سراغ شائو یانگ، یک خیاط سفارشی رفتند که به‌تازگی نشان تجاری خود را با نام «شائو» راه انداخته است.

اگرچه دلوی در طول جلسات دادگاهش در سال ۲۰۱۹ که ماجرای پربازدیدی در شبکه‌های مجازی بود، سبک لباس گران‌قیمت خود را با انتخاب لباس‌هایی شاخص از طراحان مختلف نشان داده بود، اما مشارکت او در یک نمایش مد، شک و تردیدهای زیادی به همراه داشت.

دلوی از شرکت‌کنندگان نمایش مدی که ترتیب داده بود، در پشت بام آپارتمان خود در دهکده شرقی نیویورک -که مسلما برای جمعیت زیاد طراحی نشده بود- پذیرایی کرد. ظاهرا دلوی برای برگزاری این مراسم از صاحبخانه‌اش نیز اجازه نگرفته بود، اما موافقت همسایگان را جلب کرده بود.

جمعیت مهمانانی که در انتظار زمان موعود برای حضور در محل نمایش، بیرون ساختمان مشغول نوشیدن و سیگار کشیدن بودند، به‌قدری زیاد شد که کم مانده بود طراح مجموعه، یانگ، به نمایش خود نرسد.

مدل‌ها از یک اتوبوس دوطبقه که برای برگزاری مهمانی‌های خیابانی طراحی شده‌ است، پیاده شدند و پس از پیمودن پنج طبقه، به پشت بام رسیدند.

فضای پشت‌بام به‌قدری کم بود که برخی از تماشاچیان روی لبه آن نشستند، و کوترون پس از نمایش، با صدای بلند از مدل‌ها می‌خواست که هنگام سلفی گرفتن از لبه‌ها فاصله بگیرند. اگرچه که یک لحظه از زبان او شنیده شد که به دلوی می‌گوید: «اگر بیفتیم پایین و بمیریم چه می‌شود؟ از نظر رسانه‌ای عالی نخواهد بود؟»

مجموعه‌ای که یانگ به نمایش گذاشت چه ویژگی‌هایی داشت؟
مجموعه یانگ شامل خیاطی‌های تیز، تکه‌های نواری، پیراهن‌های بزرگ‌تر از سایز و لباس‌های کار جین با جزئیات دوخت متضاد بود. در میان رنگ‌هایی که به کار رفته بود، سیاه و سفید از همه بیشتر به چشم می‌خورد، اما یک دامن کمر بلند با طرح نقره‌ای براق و خال‌دار یکی از تکه‌های شاخص بود. علاوه بر این‌ها، رنگ زرد نئونی نیز روی یکی از کت‌و‌شلوارهای آن دیده می‌شد. با وجود مدل‌هایی که در یک حلقه باریک در جلوی یک واحد تهویه مطبوع راه می‌رفتند، که برخی از آن‌ها موفق‌تر از بقیه بودند، در برخی لحظات کار کمی آشفته به نظر می‌رسید که با توجه به شرایط حاکم، احتمالا اجتناب‌ناپذیر بود.

یانگ در مورد مجموعه خود به سی‌ان‌ان گفت که مجموعه او از نیویورک قدیمی، به‌ویژه دهه ۸۰ الهام گرفته است. او همچنین مجموعه خود را بدون جنسیت می‌داند که هرکسی می‌تواند آن را بپوشد.

در نهایت طراح از نتیجه کار راضی بود. او از لحظه‌ای که کوترون این ایده را مطرح کرد، علی‌رغم اینکه می‌دانست بدنامی دلوی ممکن است بیشتر از خود لباس‌ها، رسانه‌ها را جذب کند، با آن موافق بود.

ظاهرا در گفت‌وگوی مطبوعاتی پس از نمایش، کوترون به خبرنگاران گفته بود که دو آژانس پس از اطلاع از دخالت دلوی در نمایش، مدل‌های خود را از نمایش بیرون کشیدند. چیزی که دلوی روز بعد اظهار بی‌اطلاعی کرد.

به نظر می‌رسد دلوی و کوترون ایده‌های بیشتری در دست اجرا دارند و به گفته دلوی، این همکاری بسیار تازه است. دلوی در ادامه اضافه کرد که در حال حاضر می‌خواهد تمام تمرکز را روی برند جدید یانگ متمرکز کند.